Sea Labrador
Rozległy odcinek Oceanu Atlantyckiego w pobliżu Grenlandii jest oznaczony Morzem Labradora. Granice zbiornika są wskazane w pobliżu wysp Nowej Fundlandii, wyspy Baffin i półwyspu Labrador. Morze to jest połączone z Zatoką Hudson przez Cieśninę Hudson. Z Morzem Baffina łączy Cieśninę Davisa. Morze Labrador znajduje się na granicy z Oceanem Arktycznym, jest uważane za najbardziej wysunięty na północ zbiornik wodny w basenie Oceanu Atlantyckiego. Powierzchnia morza wynosi około 840 tys.
Cechy geograficzne
Morze powstało około 40 milionów lat temu w wyniku separacji Ameryki Północnej i Grenlandii. Dno morskie składa się głównie ze skał o charakterze magmowym, ponieważ wcześniej w tym regionie działały wulkany. Ulga na południowy wschód maleje. Maksymalna głębokość morza wynosi 4316 m. Płytka woda jest rejestrowana we wszystkich strefach przybrzeżnych. Mapa morza Labrador umożliwia ocenę wybrzeża: jest on przecięty przez fiordy, ale w obszarze wodnym nie ma dużych półwyspów i zatok. Wyspy pokryte stromymi klifami znajdują się w pobliżu wybrzeża. Wybrzeże morza Labrador uderza swoim niezwykłym arktycznym pięknem. Zorza polarna jest widoczna w pobliżu półwyspu Labrador.
Klimat w obszarze Morza Labrador
Rozważany region charakteryzuje się trudnym klimatem. Jest subarktyczny, więc staw jest pokryty lodem nawet w lecie. Wybrzeże Morza Labrador jest zaludnione, pomimo bardzo zimnej pogody. Warunki klimatyczne w dużej mierze zależą od zimnego prądu, który płynie w pobliżu wybrzeża. Nawet w sezonie letnim temperatura wody nie osiąga więcej niż +7 stopni. Góry lodowe dryfują przez morze przez cały rok. Zimą większość obszaru wodnego zajmuje lód. Nawigacja na morzu jest trudna. Labrador z Morza Arktycznego to Prąd Labrador. Zimna woda przepływa między Grenlandią a Kanadą, zbierając masy lodu.
Korzystanie z morza
Ciężkie warunki klimatyczne nie stanowią przeszkody w życiu ludzi na wybrzeżu. Lokalne plemiona osiedlały się w tych częściach przez długi czas. Głównym zajęciem mieszkańców jest połów i połów wielorybów. Ryby takie jak śledź, morszczuk i dorsz znajdują się na Morzu Labrador. Flora i fauna są takie same jak w innych wodach arktycznych. Oto siedlisko fok i seyvali (wieloryby z grupy wielorybów baleen). Intensywne połowy doprowadziły do zmniejszenia populacji niektórych gatunków. Dlatego od 1992 r. Zabronione jest poławianie dorsza na Morzu Labrador. Beluga jest również chroniona. W obszarze wodnym nie ma dużych portów, co korzystnie wpływa na ekologię.