Moroni - stolica Komorów
Moroni, stolica Komorów, jest uważane za największe miasto w kraju, a także miejsce, w którym znajduje się rząd. Pełna nazwa tego suwerennego państwa to Związek Komorów i faktycznie zajmuje wiele wysp na Oceanie Indyjskim.
Z języka lokalnych mieszkańców «Moroni» przetłumaczone bardzo pięknie - «teren w centrum ognia». Istnieje kilka wersji wyjaśniających ten toponim, wersja najbliższa prawdy jest taka, że aktywny wulkan Kartala znajduje się w pobliżu stolicy.
Wybór kapitału
Naukowcy datują powstanie osady na miejscu obecnej stolicy 10 wieku naszej ery. Twierdzą także, że pierwszymi mieszkańcami byli Arabowie, którzy nie tylko osiedlili się na terytorium, ale uczynili osadę stolicą Sułtanatu. Ważna misja punktu tranzytowego została przydzielona temu miastu, ponieważ leżało w drodze do odległego Zanzibaru (obecnie Tanzania).
Moroni straciło wówczas na znaczeniu, w ubiegłym wieku funkcje centrum administracyjnego pełniło miasto Dzauji, którego lokalizacją jest Wyspa Majotta. Ale w 1958 r. Moroni ponownie stało się stolicą Związku Komorów, nadal odgrywa ważną rolę jako baza tranzytowa. Mieści się w nim międzynarodowe lotnisko i port morski, który łączy kraj z państwami położonymi na kontynencie afrykańskim, Madagaskarze i innymi licznymi wyspami Oceanu Indyjskiego.
W centrum uwagi turystów
Stolica Komorów nie jest oczywiście najbardziej atrakcyjnym miejscem z punktu widzenia podróżników. Są ciekawe miejsca do zobaczenia, ale niewiele. Wakacje na plaży są również w powijakach, w samej stolicy nie ma terytoriów do kąpieli słonecznych i morskich.
W historycznym centrum Moroni można znaleźć pojedyncze starożytne budowle w stylu arabskim, przypominające założycieli miasta, wąskie wschodnie uliczki, aleje. Najważniejszym punktem Starego Miasta jest meczet piątkowy, który jest także centrum pielgrzymkowym lokalnych muzułmanów i główną atrakcją dla podróżników.
Naukowcy datują piątkowy meczet około 1472 roku, od tego czasu wiernie służył muzułmanom, praktycznie bez konkurentów. Budynek sakralny zachował swój historyczny wygląd. Jego główne cechy architektoniczne to:
- śnieżnobiałe ściany wykonane z wapienia koralowego;
- łukowe galerie zbudowane na dwóch poziomach;
- rzeźbione obramowanie wzdłuż obwodu dachu;
- kwadratowy minaret z zieloną kopułą i muzułmańskim symbolem - półksiężyc.
Drugą atrakcją jest wulkan Kartala, który od czasu do czasu przypomina sobie erupcje.
Zdjęcia -
-
-
