Herb Madagaskaru
Nazwa tego państwa wyspiarskiego stała się znana w krajach słowiańskich po uderzeniu Eleny Vaengi. W piosence piosenkarz życzył wszystkim i wszystkim słońca jeszcze jaśniejszego niż na wyspie. Jeśli spojrzysz na herb Madagaskaru, możesz zauważyć symboliczną obecność głównego ciała niebieskiego.
Godło kraju
W rzeczywistości oficjalna nazwa głównego symbolu Madagaskaru to «godło», dla wielu nieznane słowo «godło». Chociaż jego znaczenie nie zmienia się od tego. Na godle państwa znajdują się różne elementy:
- schematyczne przedstawienie wyspy Madagaskaru z dwoma małymi wyspami, które są częścią państwa;
- głowa zebu;
- zielone i czerwone promienie umieszczone wokół białego dysku;
- kolce;
- napisy.
Paleta kolorów herbu kraju jest dość interesująca, ponieważ stosuje się kombinację kolorów zielonego i czerwonego. Jest to dość rzadkie w światowej praktyce heraldycznej. Jednocześnie połączenie wygląda harmonijnie na herbie Madagaskaru.
Samo godło to żółty (złoty) dysk, wyspy, promienie słońca, głowa zebu, brukowany obszar rozciągający się na horyzoncie są zaznaczone na czerwono. Symbolicznie kolorowe promienie i uszy są zielone..
Obecny emblemat Madagaskaru jest dość młody, ponieważ został zatwierdzony w 1992 r., Kiedy upadł reżim socjalistyczny. Po części pragnienie demokracji przez państwo zostało wyrażone w motto zapisanym na godle, które można przetłumaczyć jako «Ojczyzna, wolność, postęp».
Symboliczne zwierzę
Centralne miejsce na godle Madagaskaru zajmuje głowa zebu. To ciekawe zwierzę żyje w wielu krajach Azji i Afryki, ale jest najbardziej lubiane przez Madagaskanów. Symboliczny wizerunek głowy zwierzęcia jest obecny na ramionach Botswany i Nigru..
Na Madagaskarze uważa się go za święte. Jak żartują lokalni mieszkańcy, liczba zebu przekracza teraz liczbę rdzennych mieszkańców kraju. Kiedy wyspiarz opuszcza świat, kolejne zebu zostaje poświęcone, aby zmarły «nie głodował» w drodze i został adoptowany przez wcześniej zmarłych przodków.
Chociaż zebu jest uważane za święte zwierzę wśród mieszkańców wysp, odnoszą się do niego bez wielkiej czci. Mięso Zebu jest spożywane, samo zwierzę dość często staje się przedmiotem poświęcenia. W świętych rytuałach, wykorzystując zebry jako ofiarę dla swoich przodków, mieszkańcy starają się z nimi komunikować, szukać odpowiedzi na palące pytania o życie.
