Herb Estonii
Kraje bałtyckie dla wielu mieszkańców Związku Radzieckiego wydawały się kawałkiem niebieskiego życia na Zachodzie. Kraje, dogodnie położone nad brzegiem Morza Bałtyckiego, zawsze były zorientowane na Zachód i marzyły o jak najszybszym powrocie do niezależnego życia. Współczesny herb Estonii, a także oficjalne symbole jej sąsiadów, Łotwy i Litwy, są wyraźnym dowodem na wybór niezależnej ścieżki rozwoju.
Duże i małe herby
Estonia pod względem heraldycznym różni się nieco od większości krajów, ponieważ w niektórych przypadkach ma zarówno duże, jak i małe symbole państwowe.
Duży herb tego kraju jest piękny i okazały. Na złotej tarczy trzy stylizowane wizerunki lampartów w najlepszych europejskich tradycjach. Drapieżne zwierzęta są pomalowane na lazurowy kolor, pokazany na zachód. Cały ten blask otacza swoisty wieniec ze złotych gałęzi dębu. Mały herb Estonii jest identyczny z dużym herbem, ale nie jest otoczony dębowymi gałęziami.
Początki herbu
Motywów współczesnego głównego symbolu Republiki Estońskiej należy szukać w czasach starożytnych. Już w XIII wieku król Danii Waldemar II nadał herbowi obraz lwów pięknemu Tallinowi. Z herbu miasta lwy przeniesiono do oficjalnego symbolu prowincji Estonii. Ten obraz został zatwierdzony przez rosyjską cesarzową Katarzynę II w październiku 1788 roku.
Utworzona na początku XX wieku Republika Estońska zachowała także piękny obraz o głębokim znaczeniu jako główny symbol kraju. Zostało to zapisane w prawie przez estońskie Zgromadzenie Państwowe.
Życie w Związku Radzieckim
Niestety rok 1940 przyniósł zmiany; kraj nie przystąpił dobrowolnie do Związku Radzieckiego. Oczywiście najwyższa władza nie mogła pozwolić republice na taki symbol, przypominający odległą historię i przyjazne stosunki z krajami burżuazyjnymi.
Herb przedstawiający piękne, dumne drapieżniki został zakazany. Zamiast tego pojawił się symbol estońskiej SRR, który podobnie jak dwie krople wody wyglądał jak herby sąsiednich krajów z nielicznymi wyjątkami.
Centralną pozycję zajmował obraz sierpa i młota na tle wschodzącego słońca. Kompozycję otaczał rodzaj wieńca kłosów pszenicy i świerkowych łap. Ponadto dolną część wieńca wiązano czerwoną wstążką, na której widnieje nazwa republiki i słynna fraza o proletariuszach. Oczywiście napis był w języku estońskim.
Na pierwszy rzut oka było jasne, że symbol nie ma głębokiego znaczenia, symbole są podejmowane arbitralnie i nie spełniają prawdziwych pragnień i aspiracji Estończyków, co zostało potwierdzone przez czas. Gdy tylko Związek Radziecki zaczął pękać w szwach, Estonia znów poszła niezależną ścieżką, trzy królewskie lamparty ponownie zajęły swoje miejsce na rękach kraju.
Zdjęcia -
