Herb Erewania
Wiele republik, które opuściły ZSRR, najpierw zmieniło symbole państwowe, powracając do swoich korzeni, tradycji i przekonań. Dotyczyło to nie tylko tego czy innego stanu, ale także stolicy. Na przykład nowy herb Erewania pojawił się w 1995 r., A miejscowy artysta Alber Sokhikyan został autorem szkicu..
Francuski akcentowany opis
Każde zdjęcie, które uchwyci nowoczesny wizerunek głównego heraldycznego symbolu Erewania, wyrazi piękno i zwięzłość. Po pierwsze, artysta wybrał tylko dwa kolory szkicu, niebieski i pomarańczowy.
Jeśli pierwszy kolor znajduje się w pierwszej trójce przywódców heraldycznych, wówczas kolor pomarańczowy jest rzadko używany. Wybór tych kolorów jest wyjaśniony w prosty sposób, niebieski symbolizuje najpiękniejsze rzeki, niebo, zaśnieżone szczyty gór. Pomarańczowy - kolor słońca, ciepła, domu.
Jako tarczę heraldyczną nowego symbolu stolicy Armenii wybrano formę francuską, raczej surową, bez dodatków, zresztą podkreśloną niebieskim konturem. Ten sam kolor jest używany na tle, na którym zapisana jest nazwa miasta, oczywiście w języku ormiańskim.
Dumny lew
Ten sam niebieski kolor, odpowiadający lazurowi w heraldyce, jest wybrany dla głównego «bohater», przedstawione na herbie. To słynny drapieżnik, król zwierząt, któremu towarzyszy kilka ważnych elementów, w tym:
- berło, uosobienie władzy;
- korona z kwiatkiem symbolizującym odrodzenie;
- znak wieczności, jeden z głównych symboli filozoficznych;
- kontury najsłynniejszej góry Ararat.
Istnieje kilka innych interesujących punktów związanych z wizerunkiem budzącego grozę drapieżnika. Wizerunek lwa nie został wymyślony przez artystę, stylizował tylko jeden z wizerunków zwierzęcia, które do dziś zachowały się na freskach w pałacu królewskim Erebuni. Po drugie, lew porusza się, gdy jego przednia łapa jest podniesiona. Wskazuje to na chęć mieszkańców, by iść naprzód, rozwijać się, patrzeć w przyszłość. Po trzecie, głowa lwa jest odwrócona, co oznacza, że mieszkańcy Erewanu nie tracą swoich korzeni, szanują tradycje, historię, przeszłość.
Znak wieczności, umieszczony na głównym heraldycznym znaku stolicy, jest także symbolem chęci utrwalenia miasta w historii, nakreślenia jego drogi do nieskończoności. Góra Ararat, gdzie według legendy Noe i jego towarzysze wylądowali podczas potopu, dziś znajduje się w Turcji, ale nadal jest związany z Armenią.