Rzeki Gambii
Gambia to bardzo małe państwo afrykańskie, które kiedyś było jednym z najbardziej wpływowych na całym kontynencie. Ale dziś jest to tylko niewielkie terytorium położone nad brzegiem rzeki o tej samej nazwie. Maksymalna odległość między dwiema granicami państwa wynosi tylko 28 kilometrów. I tylko w rejonie ujścia Gambii rozszerza się do 45 kilometrów. Dlatego rzeki Gambii jako takie są nieobecne. A Gambia to stan jednej rzeki.
Rzeka Gambia
Gambia jest jedną z największych rzek na kontynencie zachodnioafrykańskim. Koryto rzeki przechodzi przez terytorium trzech krajów - Gwinei, Senegalu i Gambii. Całkowita długość trasy wynosi 1130 kilometrów.
Źródło rzeki znajduje się na płaskowyżu Fouta Jallon (Gwinea). Zbiegają się wody Atlantyku. Ujście Gambii jest szerokim ujściem o długości 20-30 kilometrów. Górny bieg rzeki ma wiele bystrzy. Ale średnio idzie na niziny i kontynuuje ścieżkę, wijąc się wśród lasów. Powodzie Gambii występują w porze deszczowej od lipca do października.
Rzeka jest żeglowna 467 kilometrów w górę rzeki od ujścia rzeki do miasta Bandżul. Fale oceaniczne wznoszą się 150 kilometrów od zbiegu rzeki z Atlantykiem.
Gambia odgrywa ogromną rolę w życiu kraju. Jest to jedna z najważniejszych tras transportowych., «kanały» lokalni mieszkańcy zajmujący się rybołówstwem, a także jego wody są wykorzystywane do nawadniania. W sumie Gambia wraz z dopływami zajmuje 970 kilometrów kwadratowych, a podczas wycieku - 1965 kilometrów kwadratowych. U ujścia, w pobliżu przylądka St. Mary, Gambia rozciąga się na 16 kilometrów. Głębokość rzeki w tym miejscu sięga 8,1 km.
Brzegi pierwszej setki i kilku kilometrów żeglownego odcinka rzeki (po Bandżulu) rzeki pokryte są pięknymi lasami namorzynowymi. Następnie krajobrazy ustępują wysokim i stromym klifom porośniętym lasami. Potem przychodzi seria niskich brzegów z gęstymi trawami. Rzeka jest podzielona na wiele gałęzi. Hipopotamy i krokodyle żyją w wodach Gambii, a pawian żyje w namorzynach.
Niedaleko ujścia rzeki znajduje się wyspa James. Jest również nazywany wyspą św. Andrzeja. Oto fort, który był aktywnie wykorzystywany do 1779 roku. Dziś znajduje się na liście obiektów chronionych przez UNESCO..
Zdjęcia
-
-
-
