Herb Islandii
Herb Islandii nie stał się produktem nowej ery, chociaż pojawił się w 1944 r. W tym samym czasie, w którym pojawiła się Republika Islandii. Przeciwnie, główny islandzki emblemat kontynuował tradycję starożytnych przedstawień Islandczyków na temat ich ojczyzny i kultury. W 1919 r. Herb królewski w postaci wiatrakowca na niebieskim polu został zastąpiony nowym herbem przedstawiającym tarczę i trzymającą ducha. Ponieważ Islandia pozostała w tym czasie królestwem, koronę koronowano na szczyt tarczy.
Zaktualizowany symbol
Współczesny islandzki herb pod wieloma względami przypomina królewski 1919 r. W 1944 r. Postanowiono opuścić królewski herb Republiki Islandii, ale z pewnymi zmianami. Przede wszystkim usunięto koronę wieńczącą szczyt tarczy; styl wyświetlania napojów spirytusowych również został zmieniony; ponadto twórcy symbolu zmienili podstawę herbu.
Obecnie głównym elementem islandzkiego herbu pozostaje tarcza w kolorze lazurowym. Przedstawia srebrny krzyż łaciński, wewnątrz którego znajduje się kolejny czerwony krzyż. Główną cechą tego herbu są uchwyty na perfumy. Jest ich czterech, a każda z nich związana jest z pewną częścią wyspy Islandii.
- Bull - patron ziem południowo-zachodnich;
- Sęp - patron północno-zachodnich terytoriów;
- Smok - właściciel ziem północno-wschodnich;
- Gigant - książę posiadłości południowo-wschodniej.
Każdy z duchów stróżów spogląda na swoje ziemie. Cała konstrukcja jest oparta na kamieniu bazowym z kolumnowego bazaltu.
Obrońcy ziemi
Islandzki herb, reprezentujący duchowych postaci w postaci bajek, nawiązuje do epoki Wikingów i sag. Najprawdopodobniej oddaje historię sagi Heimskringli, która relacjonuje postrzeganie świata przez Islandczyka, który żył w XII wieku. Islandia nie ustanowiła jeszcze państwowości, ale era demokracji wojskowej trwała. Wyspa Islandii zawsze była interesująca dla najeźdźców, a duński król Harald Sinezuby również chciał ją zdobyć.
Chcąc zrealizować swój plan, Harald wysłał swojego czarnoksiężnika na Islandię, która miała dowiedzieć się, jak łatwo jest zdobyć wyspę. Kiedy próbował wylądować na wschodnich brzegach, musiał uciekać z powodu strasznego smoka. Na północnych brzegach musiał uciekać przed olbrzymim orłem, a na zachodzie czarodziej nie mógł nic zrobić przeciwko gigantycznemu bykowi. Południowe ziemie były strzeżone przez człowieka o gigantycznym wzroście, dlatego tutaj i czarodziej zawiódł. Od tego czasu postacie te stały się uważane za duchy stróżów Islandii..
Zdjęcia -
