Historia Soczi
Soczi to miejscowość wypoczynkowa na wybrzeżu Morza Czarnego na terytorium Krasnodar (Rosja). Badania archeologiczne wskazują, że ludzie żyli na ziemiach współczesnej Soczi w okresie prehistorycznym. Pierwsze pisemne wzmianki o istnieniu tu osad pochodzą z czasów starożytnych i znajdują się w pismach tak znanych starożytnych autorów greckich, jak Skilak, Strabo, Arystoteles, Herodot i inni.
Podbój Kaukazu przez Imperium Rosyjskie (oficjalna nazwa w tym czasie «Królestwo rosyjskie») rozpoczęły się już w XVII wieku od wojen rosyjsko-perskich, a następnie doprowadziły do szeregu konfliktów zbrojnych trwających kilka stuleci. Ponieważ wybrzeże Morza Czarnego na Kaukazie, które w większości należało do czerkiesów, było niewątpliwie szczególnie interesujące dla imperium rosyjskiego, wojna rosyjsko-czerkieska (1763–1864) była prawdopodobnie najważniejszym etapem w historii podboju Kaukazu. Aktywne dążenie imperium rosyjskiego do rozszerzenia posiadłości doprowadziło w 1817 r. Do kolejnej eskalacji konfliktu, który przeszedł do historii jako wojna kaukaska (1817–1864). Okupacja Kaukazu w tym okresie miała miejsce na tle wojen imperium rosyjskiego z Persami i Turkami.
Soczi - Ufortyfikowana placówka
W wyniku wojny rosyjsko-tureckiej (1828–1829), która zakończyła się klęską Imperium Osmańskiego i podpisaniem traktatu pokojowego z Adrianopola, wybrzeże Morza Czarnego wycofało się do Imperium Rosyjskiego. Ludy tubylcze zamieszkujące ten region nie zaakceptowały traktatu i utrzymywały ostry opór. Aby zmaksymalizować linię brzegową w celu uniknięcia ingerencji w sprawy kaukaskie imperiów brytyjskich i osmańskich oraz aby zatrzymać dostawy broni i żywności dla walczących czerkiesów, na wybrzeżu rosło wiele rosyjskich placówek. Aleksandria stała się jedną z takich fortyfikacji, od których tak naprawdę rozpoczyna się historia współczesnego Soczi.
Budowa fortu Alexandria rozpoczęła się w kwietniu 1838 r. U ujścia rzeki Soczi. Fort otrzymał swoją nazwę na cześć cesarzowej Aleksandry Fiodorowna, ale rok później został przemianowany «Fort Navaginsky». Podczas wojny krymskiej (1853–1856) garnizon z Navaginsky został ewakuowany do Noworosyjska, sam fort szybko popadł w ruinę. W marcu 1864 r. Zniszczony fort Navaginsky został odbudowany i przemianowany «Post Dachowski» (od 1874 r. - Dakhovsky Posad).
Pod koniec wojny kaukaskiej rozpoczęło się masowe osadnictwo regionu przybrzeżnego z imigrantami z różnych części Imperium Rosyjskiego, zainicjowane przez cesarza Aleksandra II (znaczna część rdzennej ludności została do tego czasu zniszczona lub wydalona do Turcji). Wokół fortu «Post Dachowski» osada rozwijała się dość szybko, a jej nazwa pochodzi z 1896 r «Soczi».
Soczi - ośrodek wypoczynkowy
Na początku XX wieku Soczi zaczyna się rozwijać jako kurort. Pierwszy ośrodek w Soczi «Riwiera Kaukaska» Został otwarty w czerwcu 1909 roku. W 1917 r. Soczi oficjalnie otrzymało status miasta. Wojna domowa nieco spowolniła rozwój miasta, ale pod koniec miasta miasto nadal formowało się jako ogólnounijne uzdrowisko. W latach 30. zatwierdzono ogólny plan odbudowy Soczi. Wielkość inwestycji kapitałowych w stworzenie potężnej bazy sanatoryjno-uzdrowiskowej wyniosła ponad 1 miliard rubli.
W Soczi ogłoszono miejsce Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014 w lipcu 2007 roku. Wydawało się, że Soczi, znajdujące się w strefie mokrych podzwrotników, zupełnie nie nadawało się do organizowania zimowych igrzysk, ale mimo wszystko wspaniały projekt był nadal realizowany, radykalnie zmieniając architektoniczny wygląd miasta i znacznie poprawiając jego infrastrukturę.