Herb miasta Luksemburg
Małe państwo europejskie o tej samej nazwie kraju i stolicy nie może sobie pozwolić na wiele oficjalnych symboli. Dlatego herb Luksemburga, miasto, jest częścią głównego oficjalnego symbolu Wielkiego Księstwa.
Opis symbolu heraldycznego
Z jednej strony herb Luksemburga jest zwięzły, ma skromną paletę, prostą kompozycję i jeden główny element. Z drugiej strony użycie niebieskich, srebrnych i szkarłatnych kwiatów mówi o jego starożytnym pochodzeniu..
Ponadto centralną postacią głównego symbolu miasta jest szponiasty lew stojący na tylnych łapach. Jest to jeden z najstarszych elementów heraldycznych na świecie. Co więcej, należy zauważyć, że to straszne zwierzę nigdy nie mieszkało na terytoriach współczesnej Europy, ale jest aktywnie wykorzystywane przez wiele państw w tej części świata.
Pomimo prostej konstrukcji kompozycyjnej, w każdym elemencie zawarta jest głęboka symbolika, na przykład obraz potężnego drapieżnika symbolizuje:
- moc i siła władzy królewskiej;
- gotowość mieszkańców do obrony swoich granic;
- cechy prawdziwych wojowników - odwaga, odwaga, odwaga.
Szata wieńcząca głowę lwa ma to samo symboliczne znaczenie, przypomina nienaruszalność władzy królewskiej i dynastii książęcej.
Historia i nowoczesność
Ilustracje, dzieła sztuki, zdjęcia herbu Luksemburga można znaleźć w różnych źródłach. Najwcześniejsze informacje o nim pochodzą z XIII wieku. Valeran III z Limburgii (ok. 1175 - 1226), hrabia Luksemburga, książę limburski i, «w tym samym czasie» Hrabia Arlon wykorzystał wizerunek lwa jako herbu rodzinnego.
Wprowadzenie nowego heraldycznego symbolu było wymagane przez Valerana III, aby potwierdzić prawa do Namur. Nowy herb księcia był śnieżnobiałą tarczą przedstawiającą budzącego grozę drapieżnika, zwieńczonego koroną książęcą.
Kolor szkarłatny popularny w heraldyce został wybrany do wizerunku zwierzęcia; do rysowania szczegółów postaci, w szczególności języka, pazurów, wystającego języka zwierzęcia i korony, wybrano złoty kolor. Okropny drapieżnik został przedstawiony obrócony w prawo, stojący na tylnych łapach, z poczerniałym pyskiem. Kolejna cecha - miała wyraźne rozgałęzienie na końcu ogona.
Współczesny herb głównego miasta Księstwa Luksemburga różni się od starożytnych wizerunków. Po pierwsze wprowadzono zmiany w samym obrazie, rozwidlenie ogona stało się mniej zauważalne. Po drugie, ze złotych detali pozostała tylko książęca korona, reszta zmieniła kolor na szkarłatny. Po trzecie, na tarczy pojawiły się srebrne i lazurowe paski.
Zdjęcia -
