Herb Kataru
Wiele krajów arabskich stawia pierwsze niezależne kroki na arenie politycznej świata. Wśród głównych wydarzeń jest wprowadzenie oficjalnych symboli, godła państwowego i flagi narodowej. Pod tym względem emblemat Kataru różni się bardzo od większości tradycyjnych emblematów stanów planety.
Raczej przypomina oficjalną pieczęć, ponieważ nie ma tradycyjnych elementów, takich jak tarcze i uchwyty tarcz, kaski i wiatrówki. W ten sposób autorzy starali się podkreślić niezależność państwa od Europy, aby wykazać chęć pójścia własną drogą.
Opis herbu Kataru
Główny oficjalny symbol państwa Bliskiego Wschodu jest okrągły. W centrum znajdują się elementy odzwierciedlające historię kraju:
- przecinające tradycyjne arabskie miecze szablowe;
- fale morskie;
- łódź dow;
- palmy - odbicie lokalnej przyrody.
Elementy znajdują się na złotym tle, kontur herbu jest szeroki, przypomina torus, geometryczną figurę w kształcie bajgla. Jest pomalowany w kolorach flagi narodowej Kataru, a ma napis - nazwę kraju (w dwóch językach).
Ważne emblematy Kataru
Pierwszy emblemat tego stanu pojawił się w 1966 r. Był podobny do współczesnego herbu, ale miał pewne różnice. Wśród powtarzających się elementów są skrzyżowane miecze szablowe. Zamiast drzew palmowych wcześniej rysowano gałęzie palmowe; zamiast fal morskich i łódki dau była obecna perłowa muszla.
Niektóre ważne postacie zostały zastąpione innymi. Jeśli chodzi o tradycyjną broń Arabów, wszystko jest jasne. Bez takiej broni po prostu nie mógł wyjść z domu, gdyby chciał pozostać przy życiu. Teraz broń, jako część stroju narodowego mężczyzny z Kataru, jest używana w wyjątkowych przypadkach, na przykład podczas uroczystości, wesel, na spotkaniu ważnych gości i podczas świąt państwowych.
Dla krajów arabskich dostęp do morza (oceanów) jest bardzo ważny dla rozwoju stosunków gospodarczych i handlowych z innymi państwami. Dlatego muszla z perłami, symbolizująca tradycyjne rzemiosło katarskie, została zastąpiona łodzią dau i falami morskimi (oceanicznymi).
Lekkie i trwałe statki miały różne nazwy - bagala, sambuc, batella i dow lub dow to ich powszechna nazwa. Technologia produkcji jest zakorzeniona w starożytności, głównym materiałem jest drewno tekowe, bardzo lekkie i trwałe. Dlatego z jednej strony statki te łatwo wytrzymywały burze i burze morskie, z drugiej strony były bardzo zwrotne i łatwo omijały wroga.
