Kultura estońska
Estonia, jeden z bałtyckich sąsiadów Rosji, często staje się przedmiotem żartów. Niespieszny i spokojny temperament jego mieszkańców przejawia się we wszystkim, dlatego kultura estońska jest lustrzanym odbiciem charakteru narodowego. Estończycy są dokładni, szczerzy, skrupulatni w szczegółach, odporni, gotowi do końca i bardzo przyzwoici.
Zdobywcy i ich wpływ
Kultura Estonii powstawała przez wiele wieków, a liczni zdobywcy odegrali znaczącą rolę w jej powstaniu. W XI wieku książę Jarosław założył miasto Tartu w kampanii przeciwko Chudowi, a rosyjskie neologizmy uzupełniły słownictwo mieszkańców tych ziem.
W XIII wieku kraj został napadnięty przez krzyżowców, jego ziemie stały się domem dla wielu Duńczyków i Niemców, co oznacza, że kultura Estonii otrzymała nowe zastrzyki w postaci zagranicznych zwyczajów i rozkazów.
XV wiek przyniósł nowy zapał: chrześcijańskie klasztory zaczęto budować obficie, które stały się także pierwszymi ośrodkami edukacyjnymi. W średniowieczu kultura estońska zyskała również rozwój miejski. Liga Hanzeatycka, w której kraj się znalazł, została założona w celu ochrony postępowych kupców przed dominacją feudałów, a jej członkowie zyskali nowy europejski styl życia.
UNESCO strzeże Tallinna
Światowe dziedzictwo kulturowe wymienia stare centrum stolicy Estonii. Budowa najważniejszych obiektów rozpoczęła się w XIII wieku, a Zamek Toompea stał się pierwszym kamiennym budynkiem w Tallinie.
Goście stolicy są nie mniej zachwyceni katedrą Dome, wzniesioną na starym mieście w tym samym okresie historycznym. Ważnym miejscem dziedzictwa kulturowego w dolnej części starego Tallina jest Plac Ratuszowy z budynkiem Ratusza. Gotyckie kontury budynku wyglądają uroczyście i majestatycznie. Plac staje się niesamowicie piękny podczas świąt Bożego Narodzenia, które szczególnie kochają Estończycy.
Powitani przez ubrania
Ubrania narodowe są ważną częścią dziedzictwa kulturowego starej Estonii. Dziś można go zobaczyć głównie w muzeach, a zaledwie sto lat temu strój ludowy był uważany za elegancki strój i każdy Estończyk był zobowiązany do noszenia go ze względu na wiek. Dziewczęta nosiły haftowane koszule i spódnice dywanowe. Ich biżuteria była wykonana ze srebra, a nakrycie głowy świadczyło o statusie zamężnej kobiety. Mężczyźni ubrani skromniej, ale bez ceremonialnego stroju narodowego, a dla nich nie było ani jednej uroczystości ani uroczystości.
Zdjęcia -
-
