Metro w Paryżu: schemat, opis, zdjęcie. Mapa metra w Paryżu
Metro w Paryżu: mapa, zdjęcie, opis
Metro w Paryżu jest jednym z najstarszych na świecie, jego historia zaczyna się w połowie XIX wieku, kiedy władze miasta zastanawiały się nad rozwiązaniem problemu transportu Paryża, którego drogi były zatkane transportem lądowym. Po Londynie paryżanie zaczęli opracowywać projekt stworzenia podziemnej sieci kolejowej, ale realizacja planów zajęła pół wieku - promowali je Światowa Wystawa w 1900 r., Która skonsolidowała wszystkie zasoby miasta. 30 marca 1898 r. Rząd francuski uchwalił ustawę o budowie 6 linii paryskiego metra. W ten sposób paryskie metro stało się czwartym budowanym metrem (drugim na kontynencie), tracąc staż pracy w Londynie, Budapeszcie i Glasgow.
Linie metra w Paryżu
Otwarcie pierwszej linii nastąpiło 19 lipca 1900 r., A na początku II wojny światowej system składał się z 14 linii (159 km i 332 stacji). Po wojnie rozwój metra zatrzymał się, ale w latach 70. jego linie wykroczyły poza miasto. W 1998 r., Wraz z otwarciem linii 14. obsługiwanej przez pociągi bez maszynistów, paryskie metro wkroczyło w nową erę - erę pełnej automatyzacji. Obecnie metro francuskiej stolicy jest drugim najbardziej ruchliwym w Europie, jego system obejmuje Paryż i jego przedmieścia: długość tras wynosi 220 km, 303 stacje (w tym 62 węzły przesiadkowe) na 14 liniach głównych i 2 krótkie. Na powierzchni znajduje się tylko 21 stacji metra w Paryżu (głównie linia 6).
Sieć ekspresowa regionu Ile-de-France (RER) jest zintegrowana z paryskim systemem metra. Jest to system kolei podmiejskiej, który obsługuje wspólne bilety transportowe w granicach miasta, ważne nie tylko w metrze, ale także w transporcie lądowym.
Bilety na metro w Paryżu
Bilety sprzedawane są w automatach oraz w kasach w halach dworcowych. Oprócz biletów jednorazowych oferowana jest bezdotykowa, doładowywana karta NaviGo, która działa również we wszystkich rodzajach transportu publicznego.
W większości pociągów drzwi otwierają się dopiero po naciśnięciu przycisku otwierania drzwi lub użyciu dźwigni. Niektóre wagony nie mają elektronicznego wyświetlacza wskazującego stacje. Jednak wszędzie - zarówno na stacjach, jak i w samochodach, znajdują się odpowiednio schematy metra i znaki zjazdu.
W paryskim metrze są stacje, które nie obsługują pasażerów. Niektóre z nich zostały zamknięte na początku II wojny światowej, inne - Porte Molitor / Murat i Haxo zostały zbudowane, ale nie zostały zamówione. Bez dostępu do powierzchni są one dostępne tylko podczas przeprowadzanych wycieczek, nie mają nawet dostępu na zewnątrz. Możesz je zobaczyć tylko na specjalnych lotach, czasem organizowanych przez Paris Public Transport Authority..
Zdjęcia paryskiego metra
Mapa metra w Paryżu